تقریبا لیست نهایی تیم ملی جهت اعزام به جام ملتهای آسیا توسط کارلوس کروش اعلام شد در این لیست نیز همانند تمام لیست های اعلام شده توسط مربیان مختلف نکات قابل بحث و ابهامات بسیاری وجود دارد!
نکاتی همچون لجبازی مرد اجنبی با بازیکنانی چون سید مهدی رحمتی،هادی عقیلی ومحمد رضاخلعتبری که می توان گفت به تنهایی سرنوشت فوتبالی این سه بازیکن را با عدم دعوت به تیم ملی جهت اعزام به دو تورنمنت بزرگ و مهم جام جهانی و جام ملتها به تباهی کشاند و حاصل چندین سال تلاش و ممارست آنها را در دورانی که بی هیچ شک و تردیدی لیاقت قرار گرفتن جمع ملی پوشان را داشتند،بخاطر لجبازی و غرور بیش از اندازه خود به باد دهد!
از نکات دیگر میتوان به نداشتن نماینده ای از تیم پرسپولیس اشاره کرد،که این مهم می تواند در تاریخ فوتبال ایران نادر و حتی نایاب باشد.یا دعوت از محسن فروزان و خط خوردن گلری چون رحمان احمدی و .....
خلاصه کروش با خط زدن سجاد شهباززاده از استقلال تعداد ملی پوشان این تیم را با احتساب تیموریان جدا شده به پنج بازیکن رساند تا حدود چهل روزی امیر قلعه نویی بماند و حوض بدون ماهی تمرینات تیمش!

این روزها از جواد نکونام اولین کاپیتان استقلالی تیم ملی در جام جهانی که بر تک افتخارات فردی اینچنینی قرمزها پایانی با رنگ آبی نوشته و بر یکی دیگر از افتخاراتی که لنگی ها به آن می نازیدندخط بطلان کشیده،انتقادات بسیاری مشاهده میشود که الحق و الانصاف بیش از 90% آنها بی محتوا و از روی غرض می باشند!
به هر حال با اینکه خودمان از جواد نکونام بنا بر اختلافات درون خانوادگی _ که هیچ ربطی به لنگی ها و سایر غیر استقلالی ها ندارد _دل خوشی نداریم اما نمی توانیم اجازه دهیم هر کس از راه برسد  بی خود و بی جهت و از روی احساسات و تعصبات رنگی هرچه دوست دارد بگوید و با بردن وی به گوشه رینگ تمرکز کاپیتان تیم ملی را در نزدیکی یکی از حساس ترین بازی های ملی بهم بریزد.
این عده اگر از بازوبند آبی رنگ کاپیتان تیم ملی ناراحت هستند،نباید مسائل نا مربوط را بهم ربط بدهند!اگر واقعا  بابت قضیه فوق ناراحت هستند که باید  به این دوستان بگوییم که:این همه شعبان ،یکبار هم رمضان!
 کاپیتان آبی دوست تیم ملی آنقدرها هم تنها نیست و ما در چنین روزهای از وی حمایت می کنیم .البته نه فقط به دلیل استقلالی بودنش،بلکه بخاطر موفقیت تیم ملی کشورمان.
البته آبیدل بودنش سهم زیادی در حمایت استقلالی جماعت از وی دارد!
نکته:لطفا دوستان استقلالی برایمان داستان سرای نکنن که خودمان حفظ حفظ هستیم و اصلا جز اولین کسانی بودیم که این داستان جواد نکونام و جداییش را به رشته تحریر در آوردیم!

در طی یک روز گذشته که از دیدار تیم ملی ایران برابر آرژانتین گذشته شاهد اتفاقات و حاشیه پردازی های بودیم که فقط مختص ایرانی جماعت است و لاغیر!
از فحاشی و توهین های کاربران به داور بازی و لیونل مسی در صفحات شخصیشان گرفته تا مقصر دانستن جاد نکونام در گلی که از تیم ملی آرژانتین دریافت کردیم از موارد قابل ذکر می باشند.
در خصوص جواد و گلی که تیم ملی دریافت کرده قبلا طی یک پستی مفصل صحبت کردیم.
منتهی طرف دیگر قضیه بازی ایران مقابل آرژانتین به پنالتی نکرفته شده به سود ایران ربط پیدا می کند.
یعنی اگر داور این دیدار در سوت خود مبنی بر اعلام یک ضربه پنالتی می دمید،مطمئنا این جواد نکونام بود که پشت ضربه پنالتی می ایستاد.
لذا آنوقت بود که با به ثمر رسیدن اولبن گل تیمی که تا حالا نتواسته دروازه حریفانش را باز کند و نیز ایران با همین گل به پیروزی میرسید یا حتی با همین اشتباه پی در پی بازیکنان بازی به مساوی می رسید،همین فوتبالدوستانی که وی را مقصر باخت تیم ملی می دانند وی را در حد یک اسطوره بزرگ می پرستید و در صحبتهای که با هم داشتند به نیکی از وی یاد می کردند.
نکته: فقط در فوتبال ایران همچین فوتبال دوستان ملون می توان دید!

بعد بازی تاریخی ایران برابر آرژانتین از همه بازیکنان گفتیم و عملکردشان را ستودیم الا پژمان منتظری!
شاید به جرات میتوان منتظری را روبه جلو ترین مدافع ایران در دو دبدار گذشته یاد کنیم.
پژمان ضمن انجام دادن وطایف دفاعی خود در حملات تیم نیژ شرکت فعالی داشت تا جای که در بازی با نیجریه چند نفوذ خوب از خود نشان داد که چون در خط حمله کم تعداد بودیم نتیحه بخش نبودند.
در بازی با آرژانتین نیز دو نفوذ و سانتر از جناحین داشت که هر دو سانتر وی دو موقعیت خطرناک روی دروازه حریف فراهم شده بود.اما متاسفانه تا این ساعت کمتر به وی پرداخته سده ایت.
پژمان منتظری در دو دیدار ایران بسیار موفق و درخشان ظاهر شد ولی آنقدری که به دربیل های پولادی توجه و پرداخته شد،از پژمان و عملکرد مناسبش صحبتی نکردند!
 دفاعی که 50 متر طول زمین را بصورت رفت و برگشت چندین بار برای شرکت در ضد حملات طی میکند و با توجه به اینکه  مطمئنا از سوی سرمربی تیم بیشترین وظایف را در فاز تدافعی به وی محول شده است،دادن دو پاس زیبا در جریان بازی برای مهاجمین تیم عملکرد بسیار خوبی می تواند باشد
جلال حسینی روی ضربات ایستگاهی و کرنر دو سه تا ضربه سر زده و زود برگشته سر جای خودش!

هرچقدر به خودمان خواستیم بقبولانیم که فوتبال ایران در جام جهانی 2014 همانند گذشته دیمی بود و کروش بیشتر روی آمادگی جسمانی بازیکنان کار کرده بود،تا ابتدای نیمه اول دیدار ایران مقابل آرژانتین توانستیم مقاومت کنیم و در نهایت با بازی خوب  و از قبل برنامه ریزی شده بازیکنان تیم ملی در نیمه دوم متوجه نقش پر رنگ کروش درنحوه عملکرد کلی تیم و نوع و روشهای بازی بازیکنان و تاثیراتی که سرمربی پرتغالی روی  بازیکنان و تاکتیک پذیریشان گذاشته صحه بگذاریم.
در واقع کروش نشان داد با وجود آنکه جز مربیان خوش شانس فوتبال ایران بوده اما در دیدار مهم و سرنوشت ساز ایران مقابل آرژانتین با بدشانسی محض و صد البته ناداوری و نبوغ مسی نتیجه را واگذار کند.
در هر حال یه خسته نباشد جانانه و خدا قوت  به این مربی و بازیکنان تیم ملی بدهکار هستیم که همینجا با افتخار و رضایت کامل از نمایش تیم ملی مقابل آرژانتین آنرا به عرض کلیه مربیان،بازیکنان و تیم پزشکی و تدارکات آن  می رسانیم.

خلاصه ما نفهمیدیم عملکرد تیم ملی ایران با توجه به خواسته های کروش و تدابیر و هدفی که در ذهن این سر مربی ترسیم شده بود، مناسب و صحیح بوده و یا با توجه به بازی تدافعی و  صرفا زیر توپ زدن بازیکنان ایران مقابل نیجریه تاکتیکی اشتباه و آبرو بر بوده است!
  90% کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال و حتی بسیاری از فوتبال دوستان به هر دو  نظریه اعتقاد دارند و جالبه در هنگام نظر خواستن و  یا عنوان تحلیل هایشان از بازی اول ایران در جام جهانی مقابل نیجریه  با بیان هر دو موضوع به یک جمع بندی کلی نمی توانن برسند!
در هر صورت ما معتقدیم که اتخاذ تدبیر دفاعی کروش در برابر نیجریه درست و منطقی بوده،اما بااین تفاوت که وقتی درجریان بازی متوجه شدیم که نیحریه همان نیجریه مورد انتظار نیست و در صورت استفاده از تاکتیکی جدید بازیکنان تیم ملی توانایی باز کردن دروازه این تیم آفریقایی را دارند،از پلن دوم یا همان پلن B باید استفاده می کردیم.
لذا کروش و همکارانش باید در 20 دقیقه پایانی بازی با تغییراتی که در خط هافبک و حمله  تیم بوجود می آوردند ضمن عقب نشاندن بازیکنان نیجریه و کاهش فشار همه جانبه آنها نسبت به نیمه اول و ابتدای نیمه دوم بیشتر چشم به دروازه نیجریه و میل به گلزنی و بردن را از خود نشان می دادند.

برعکس عادل فردوسی پور،کروش و آن عده  از مردمی که بخاطر این تساوی جهت شادی تو خیابان ها ریخته بودند و از کسب  تساوی ایران مقابل نیجریه شاد و خوشحال به نظر میرسدند و آن را لذت بخش دانستندما ،معتقدیم شاید تا قبل از شروع سوت این بازی ما هم به یک تساوی راضی بودیم و حالا هم که بازی با نتیجه صفر برصفر به پایان رسیده  از کسب این یک امتیاز خوشحالیم،منتهی به نظر ما  ایران چون با تفکرات دفاعی  و گل نخوردن در این دیدار به میدان رفته بود ،با وجود اینکه نیجریه آن تیمی صحبتش را می کردند نبود و کروش اگر کمی در فاز هجومی تدابیر و یا تاکتیکی برای بازیکنانش تعریف کرده بود و به قولی پلن B  تیم ملی می توانست با حداکثر امتیازات از زمین خارج شود.
به هر حال تیم ملی با سرمربیگری کروش به یک امتیاز خوب و حساس دست پیدا کرد.تیم ملی ایران با یک بازی تخریبی و دفاعی بدون خلاقیت و ایده های هجومی در یک سوم خط دفاعی حریف خودش را آماده بازی با آرژانتین می کند.
نکته:داشتن خلاقیت و ایده برای خط حمله و میانی نیازمند ابزار مناسب می باشد که متاسفانه تیم ملی از داشتن چنین بازیکن محروم بود.
کلا ما معتقد هستیم که؛بهترین بازیکن زمین آندو تیموریان بود.خسرو حیدری نیز خیلی خوب دویدو وظیفه خود را انجام داد و در این بین مهرداد پولادی نیز بدون تعصب با بیرون کشیدن چند توپ خطرناک از روی خط دروازه جز بازیکنان شاخص تیم ملی ایران بودند.

با تاکتیک بکش زیر توپ بین المللی،مساوی گرفتیم!
اشتباه نکنید،تیم ملی ایران نه قهرمان آسیا شده،نه به جام جهانی صعود کرده،نه به مرحله بعد جام جهانی صعود کرده و نه حتی یک بازی خود را در تورنمنت مهمی چون جام جهانی برزیل با پیروزی پشتسر گذاشته است!
ایران بخاطر تساوی مهمی که مقابل نیجریه بدست آورده ،مردم کم توقعی که از سرگرمی های بسیار کم و محدودی برخوردار هستند،این چنین تساوی دیشب ایران را بهانه قرار داده و به خیابانها ریختند و خوشحالی کردند!

با اعلام لیست نهایی 30 نفره تیم ملی ایران،روياي حضور در جام جهاني براي بازيکناني مانند علي کريمي و سيدمهدي رحمتي نقش برآب شد
بالاخره کروش و حامیانش به آنچه که میخواستند رسیدند و دروازه تیم  ایران را در جام جهانی به سه چهار دروازه بانی سپردند که جمعا تعداد بازی های ملیشان به عدد ده بازی هم نمی رسد!
آقای کروش نظم و دیسپلین شما را دیدیم و با پوست و استخوانمان حس کردیم!اما شما و حامیانتان یادتان باشد که توقع و انتظار مردم ایران از تیم ملی فعلی کشورشان بالاتر از قبل هم رفته و دیگر بهانه های چون نداشتن اردوهای  تمرینی،البسه بی کیفیت،عدم بازیهای تدارکاتی مناسب ،وقت کافی برای آماده سازی و ... را نخواهند پذیرفت!
چرا...!؟
چون برای این تیم ملی،لیگ فشرده،جام حذفی بی سر و ته،لیگ قهرمانان آسیا را قربانی کردند و انواع اهانتها و اتهامات به مربیان و مدیرانشان محبوبشان را تحمل کردند!همچنین با وجود حمایت عمومی مردم ایران از سید مهدی رحمتی و درخواستهای چند ده میلیونی بابت دعوت مجدد وی به تیم ملی که اتفاقا از تمام قشرهای مختلف جامعه ایرانی در آن دیده میشد، متاسفانه هر بار با یک نه بزرگ از سوی شما به این درخواستها پاسخ داده شد و این یعنی شما کاملا به تبعات نبودن رحمتی در درون دروازه تیم ملی کشورشان آگاه بوده و برای جایگزین این گلر خوب و توانا تدابیر مناسب را اتخاذ کرده اید!
آقای کروش،اعضای تحریریه روزنامه خبرورزشی،حامیان رسانه ای سرمربی تیم ملی و مجریان محترم داغ تر از کاسه آش؛نصف تیم ملی ایران را در کشور خود جا گذاشتید و ظالمانه و به ناحق با جایگزینان ناخلف وی به سوی اتریش و بعد برزیل پرواز کردید.
لذا هواداران فوتبالدوست  و مردم ایران بی صبرانه منتظر درخشش تیم بسیار خوب با سرمربی بزرگ و حرفه اش در جام جهانی هستند!

 نادر فریادشیران در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در مورد فهرست تیم‌ملی گفت: متاسفانه در این فهرست جای چندین بازیکن از نظر من خالی است مهرداد جماعتی، عبدالله کرمی، هادی عقیلی و مهدی رحمتی می‌توانستند در این فهرست حضور داشته باشند. مهدی رحمتی اکنون بهترین دروازه‌بان ایران است او برای فوتبال ما زحمات زیادی کشیده است اما نمی‌دانم چرا نامش در تیم‌ملی نیست.
وی ادامه داد: در زمان مربی‌گری مایلی‌کهن در تیم‌ملی ما علی دایی را به تیم‌ملی دعوت نکردیم مملکت به هم ریخت وزیر و وکیل به ما زنگ می‌زدند و می‌خواستند دایی به تیم‌ملی دعوت شود حتی فائزه هاشمی نایب‌رئیس کمیته ملی المپیک هم خواهان دعوت علی دایی بود. مایلی‌کهن هم نمی‌گفت او را دعوت نمی‌کنم بلکه می‌گفت می‌خواهم او متوجه اشتباهش شود نه اینکه عذرخواهی کند بلکه بفهمد که دیگر نباید علیه مربی‌اش حرف بزند.

تیم ملی را معلوم نیست به کدامیک از دهات های آفریقای جنوبی برده اند و با بهترین بازیکنان ایران مقابل چند تیم لیگی آفریقا تن به مساوی و باخت داده اند،حالا یا از گرمکن های اسپانسر تیم ملی ایراد می گیرند یا سرمربی دو تیم سپاهان و استقلال که میخواستند از حق قانونی باشگاه خودشان در یک میدان بین المللی استفاده کنند به عنوان مقصران ناکامی احتمالی تیم ملی در جام جهانی نام می برند!
اگر قرار بود یک مربی بزرگ برای تیم ملی بیاورند که دست مزد میلیاردی بگیره اما قبل از بروز هر اتفاقی دنبال پیدا کردن مقصران آن باشند و همه تقصیرات را به گردن  افراد دیگر بیاندازند،پس چرا کارلوس کروش را  انتخاب کردند؟
در همین فوتبال خودمان مربیانی چون محمود یاوری،ناصر ابراهیمی و ...هستند که حاضرند برای کسب افتخار حضور بر روی نیمکت تیم ملی ایراندر جام جهانی مسئولیت هر گونه ناکامی را به گردن بگیرندو در نهایت منتظر شنیدن هر گونه انتقادی از سوی کارشناسان فوتبال باشند!
اصلا برای چه منظور مدیران فوتبال ایران مربی بزرگ و حرفه ای از خارج از کشور برای تیم ملی انتخاب کردند!
اصولا برای چی به کروش مربی بزرگ می گویند!بزرگی و حرفه ای بودن هر مربی به چه ویژگی های بستگی دارد!؟

کاش سید کمی هوشیارانه تر و با سیاست بیشتری در خصوص مشکلاتش در تیم ملی از خود واکنش نشان می داد تا کار به برنامه نود و بعد نامه نگاری و عذرخواهی اینچنینی نرسه و در نهایت نه خودش و نه استقلال از نوسان وی در طول فصل گذشته آسیب نمی دیدند!

هاشم بیگ زاده در دیدار استقلال مقابل الجزیره جز بازیکنان نسبتا ضعیف آبی پوشان بود.
بیگ زاده با وجود اینکه در دقیقه دو بازی با حضور به موقع در محوطه جریمه  تیم اماراتی سانتر خوب جمشیدیان را با سر به تیر دروازه کوبید ،اما در ادامه بر روی هر دو گل خورده استقلال که از جناح چپ و فضای پشت سر این بازیکن به ثمر رسید،تاثیر زیادی داشت .
بیگ زاده در فاز هجومی نیز عملکرد خوبی از خود نشان نداد و فقط در اواخر بازی با بردن یک توپ به عرض زمین پشت  محوطه جریمه  الجزیره یک ضربه فنی به توپ زد که دروازه بان الجزیره آنرا به کرنر فرستاد.بیگ زاده باید بداند که این آمادگی و تمرکزی که حالا در عملکردش در زمین بازی از خود نشان میدهد،شانس بازی کردن در جام جهانی بصورت ثابت را از وی خواهد گرفت!

بازگشت امیر حسین از تراکتورسازی به استقلال بنا بر درخواست امیر قلعه نویی باعث شد این مدافع با تجربه دوباره به اوج دوران فوتبالیش برگرده و این روزها به یکی از مدافعان آماده لیگ و مورد اعتماد کروش سرمربی تیم ملی ایران تبدیل بشود.
این است فرق استقلال با سایر تیم های لیگ برتری.
بازیکنانی که به گفته خیلی ها تقریبا فوتبالشان را تمام شده می دانستند،به استقلال می آیند و در چرخش بازیکن سازی آبی پوشان مجددا به یک بازیکن آماده و سرحال تبدیل می شوند و برای خدمت به تیم ملی کشورمان در اختیار سرمربی وقت تیم ملی قرار می گیرند
بازیکنانی که درطی یکی دو فصل اخیر تعدادشان کم نبوده،اما متاسفانه در عین دادن این خدمات ارزنده از سوی استقلالی ها این پرسه بازیکن سازی آبی ها را نادیده گرفتند و در مواقع لزوم دست خود پسران آبی را نگرفتند!
بازیکنانی چون فرزاد حاتمی،محمد قاضی،جواد نکونام و ....!
در روزهای که تیم ملی با توجه به میزان آمادگی و توانایی های بازکنان استقلال که استخوان بندی اصلی تیم ملی را تشکیل می دادند موفق شد در کره جنوبی به راحتی صعود خود را به جام جهانی مسجل کنند. اما حالا که وقت استفاده و بهره برداری از این بازیکنان برای تثبیت و تدام قهرمانی و برگزاری بازیهای حساس لیگ قهرمانان رسیده،باشگاه اسقلال نمی تواند از این خدمت ارزنده خود جهت منافع باشگاهیش و حتی یک جورایی منافع ملی از آنها استفاده کنند.
ببینیم از 7 ملی پوش آماده ابتدای فصل استقلال فقط یک امیر حسین صادقی این روزها کمک حال تیم می باشد و مابقی یا از تیم جدا شده و یا مصدوم شده اند و برخی نیز هنوز به مرز آمادگی خود نرسیده اند.

اسی جان چقدر بهت گفتیم برنامه نود نحس هستش و هر بازیکنی به عنوان مهمان به این برنامه رفته تا چند هفته درخشش قبلیش را دیگر نداشته !؟
سید جلال هم یک هفته فبل از تو رفته بود که تو بازیهای بعدیش چند سوتی عجیب غریب در بازی با فجر سپاسی داد و بعد از اینکه داور بازی به جای اینکه اخراجش کنه با کارت زرد سر و ته قضیه را هم آورد،منتهی با سه کارته شدن،ناچارا برای اولین بار نتواست در ترکیب پرسپولیس در فصل 92-93 به میدان برود!
بگذریم...
شما هر کاری دوست داری برای دعوت شدنت انجام بدهی با قدرت تمام آنرا عملی کن،فقط بازی با استقلال در هفته بیست و نهم لیگ را فاکتور بگیر!!!
در مابقی دیدارهای فولاد از هفت دولت آزادی!

در فهرست بازیکنان دعوت شده به اردوی تیم ملی دیدن نام چند بازیکن بدجوری توی ذوق فوتبالدوستان می زند.
یکی از آنها محسن بنگر مدافع سی و چند ساله پرسپولیس هست که باید دعوت از این بازیکن را به حساب بدسلیقگی کروش وهمکارانش بگذاریم
اینکه محسن بنگر مدافع قابل و خوبی هست شکی در آن نیست.اما دلایلی که باعث شدند از یک مدافع با خصوصیات بنگر دعوت به عمل بیایید می بایست خیلی قوی و دارای ویژگیهای پیچیده ای باشد که به کروش اجازه می دهد وی را به تیم ملی دعوت کند.
کروش با دیدن بازیهای محسن بنگر در لیگ امسال احتمالا وی را به تیم ملی دعوت کرده است.حالا این مدافع چه گلی بر سر پرسپولیسی ها زده که حنیف عمران زاده در قحطی بی دفاعی آبی پوشان تهرانی بر سر استقلال نزده جای سوالهای بسیاری گذاشته است.
عمران زاده که اگر عملکرد وی را در دو بازی آخر استقلال مقابل ملوان و الشباب را فاکتور بگیریم،با توجه به اینکه استقلال در پست دفاع میانی بازیکنی را بر جایگیزینی وی نداشته اما این بازیکن در اکثر بازی های استقلال نمایشی بعضا درخشان و یا حداقل متوسط رو به بال را به اجرا گذاشته و ضمن انجام وظایف دفاعی در فاز هجومی تیمش نیز شرکت کرده و الحق با زدن گلهای بسیار حساس در موفقیتهای تیمش که می توان به 19 هفته شکست ناپذیر بودن آن اشاره کنیم،نقش تاثیر گذاری را از خود به جای گذاشته است.
خلاصه باید بگوییم که کروش ویا همکارانش یا بازیهای لیگ را به خوبی مشاهده نمی کنند و یا در خصوص دعوت بازیکنان به اردوی تیم ملی از مشاوران با اطلاع و کاردان که بدون حب و بغض نظراتشان را مطرح کنند استفاده نمی کند.
باید خطاب به سرمربی تیم ملی بگوییم که؛عمران زاده حداقل لیاقت یکبار دعوت شدن به اردوی تیم ملی ایران را داشته است.مدافعی که از سوی کارشناسان کنفدراسیون فوتبال آسیا و رسانه های معتبر آن به عنوان یکی از بازیکنان تیم منتخب و رویایی آسیا در سال 2013 انتخاب شده است.